अकारण

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit अकारण (akāraṇa). Equivalent to अ- (a-) +‎ कारण (kāraṇ).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /ə.kɑː.ɾəɳ/, [ɐ.käː.ɾɐ̃ɳ]
  • Audio (Delhi):(file)

Adjective

अकारण • (akāraṇ) (indeclinable)

  1. baseless; causeless, without reason
    यह झगड़ा बिलकुल अकारण था।
    yah jhagṛā bilkul akāraṇ thā.
    This quarrel was absolutely pointless.

Adverb

अकारण • (akāraṇ)

  1. unnecessarily

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

From अ- (a-) +‎ कारण (kāraṇa).

Pronunciation

Adjective

अकारण • (akāraṇa) stem

  1. causeless

Declension

Masculine a-stem declension of अकारण
singular dual plural
nominative अकारणः (akāraṇaḥ) अकारणौ (akāraṇau)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
अकारणाः (akāraṇāḥ)
अकारणासः¹ (akāraṇāsaḥ¹)
accusative अकारणम् (akāraṇam) अकारणौ (akāraṇau)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
अकारणान् (akāraṇān)
instrumental अकारणेन (akāraṇena) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणैः (akāraṇaiḥ)
अकारणेभिः¹ (akāraṇebhiḥ¹)
dative अकारणाय (akāraṇāya) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणेभ्यः (akāraṇebhyaḥ)
ablative अकारणात् (akāraṇāt) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणेभ्यः (akāraṇebhyaḥ)
genitive अकारणस्य (akāraṇasya) अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणानाम् (akāraṇānām)
locative अकारणे (akāraṇe) अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणेषु (akāraṇeṣu)
vocative अकारण (akāraṇa) अकारणौ (akāraṇau)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
अकारणाः (akāraṇāḥ)
अकारणासः¹ (akāraṇāsaḥ¹)
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of अकारणा
singular dual plural
nominative अकारणा (akāraṇā) अकारणे (akāraṇe) अकारणाः (akāraṇāḥ)
accusative अकारणाम् (akāraṇām) अकारणे (akāraṇe) अकारणाः (akāraṇāḥ)
instrumental अकारणया (akāraṇayā)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणाभिः (akāraṇābhiḥ)
dative अकारणायै (akāraṇāyai) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणाभ्यः (akāraṇābhyaḥ)
ablative अकारणायाः (akāraṇāyāḥ)
अकारणायै² (akāraṇāyai²)
अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणाभ्यः (akāraṇābhyaḥ)
genitive अकारणायाः (akāraṇāyāḥ)
अकारणायै² (akāraṇāyai²)
अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणानाम् (akāraṇānām)
locative अकारणायाम् (akāraṇāyām) अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणासु (akāraṇāsu)
vocative अकारणे (akāraṇe) अकारणे (akāraṇe) अकारणाः (akāraṇāḥ)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of अकारण
singular dual plural
nominative अकारणम् (akāraṇam) अकारणे (akāraṇe) अकारणानि (akāraṇāni)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
accusative अकारणम् (akāraṇam) अकारणे (akāraṇe) अकारणानि (akāraṇāni)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
instrumental अकारणेन (akāraṇena) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणैः (akāraṇaiḥ)
अकारणेभिः¹ (akāraṇebhiḥ¹)
dative अकारणाय (akāraṇāya) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणेभ्यः (akāraṇebhyaḥ)
ablative अकारणात् (akāraṇāt) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणेभ्यः (akāraṇebhyaḥ)
genitive अकारणस्य (akāraṇasya) अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणानाम् (akāraṇānām)
locative अकारणे (akāraṇe) अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणेषु (akāraṇeṣu)
vocative अकारण (akāraṇa) अकारणे (akāraṇe) अकारणानि (akāraṇāni)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
  • ¹Vedic

Noun

अकारण • (akāraṇa) stemn

  1. absence of a cause

Declension

Neuter a-stem declension of अकारण
singular dual plural
nominative अकारणम् (akāraṇam) अकारणे (akāraṇe) अकारणानि (akāraṇāni)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
accusative अकारणम् (akāraṇam) अकारणे (akāraṇe) अकारणानि (akāraṇāni)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
instrumental अकारणेन (akāraṇena) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणैः (akāraṇaiḥ)
अकारणेभिः¹ (akāraṇebhiḥ¹)
dative अकारणाय (akāraṇāya) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणेभ्यः (akāraṇebhyaḥ)
ablative अकारणात् (akāraṇāt) अकारणाभ्याम् (akāraṇābhyām) अकारणेभ्यः (akāraṇebhyaḥ)
genitive अकारणस्य (akāraṇasya) अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणानाम् (akāraṇānām)
locative अकारणे (akāraṇe) अकारणयोः (akāraṇayoḥ) अकारणेषु (akāraṇeṣu)
vocative अकारण (akāraṇa) अकारणे (akāraṇe) अकारणानि (akāraṇāni)
अकारणा¹ (akāraṇā¹)
  • ¹Vedic

References

  • Monier Williams (1899), “अकारण”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 2, column 1.
  • Hellwig, Oliver (2010–2025), “akāraṇa”, in DCS - The Digital Corpus of Sanskrit, Berlin, Germany.