متسق
Arabic
| Root |
|---|
| و س ق (w s q) |
| 3 terms |
Etymology
Derived from the active participle of اِتَّسَقَ (ittasaqa, “to harmonize”).
Pronunciation
- IPA(key): /mut.ta.siq/
Adjective
مُتَّسِق • (muttasiq) (feminine مُتَّسِقَة (muttasiqa), masculine plural مُتَّسِقُون (muttasiqūn), feminine plural مُتَّسِقَات (muttasiqāt))
- active participle of اِتَّسَقَ (ittasaqa)
- consistent, harmonious, congruous
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُتَّسِق muttasiq |
الْمُتَّسِق al-muttasiq |
مُتَّسِقَة muttasiqa |
الْمُتَّسِقَة al-muttasiqa |
| nominative | مُتَّسِقٌ muttasiqun |
الْمُتَّسِقُ al-muttasiqu |
مُتَّسِقَةٌ muttasiqatun |
الْمُتَّسِقَةُ al-muttasiqatu |
| accusative | مُتَّسِقًا muttasiqan |
الْمُتَّسِقَ al-muttasiqa |
مُتَّسِقَةً muttasiqatan |
الْمُتَّسِقَةَ al-muttasiqata |
| genitive | مُتَّسِقٍ muttasiqin |
الْمُتَّسِقِ al-muttasiqi |
مُتَّسِقَةٍ muttasiqatin |
الْمُتَّسِقَةِ al-muttasiqati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُتَّسِقَيْن muttasiqayn |
الْمُتَّسِقَيْن al-muttasiqayn |
مُتَّسِقَتَيْن muttasiqatayn |
الْمُتَّسِقَتَيْن al-muttasiqatayn |
| nominative | مُتَّسِقَانِ muttasiqāni |
الْمُتَّسِقَانِ al-muttasiqāni |
مُتَّسِقَتَانِ muttasiqatāni |
الْمُتَّسِقَتَانِ al-muttasiqatāni |
| accusative | مُتَّسِقَيْنِ muttasiqayni |
الْمُتَّسِقَيْنِ al-muttasiqayni |
مُتَّسِقَتَيْنِ muttasiqatayni |
الْمُتَّسِقَتَيْنِ al-muttasiqatayni |
| genitive | مُتَّسِقَيْنِ muttasiqayni |
الْمُتَّسِقَيْنِ al-muttasiqayni |
مُتَّسِقَتَيْنِ muttasiqatayni |
الْمُتَّسِقَتَيْنِ al-muttasiqatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُتَّسِقِين muttasiqīn |
الْمُتَّسِقِين al-muttasiqīn |
مُتَّسِقَات muttasiqāt |
الْمُتَّسِقَات al-muttasiqāt |
| nominative | مُتَّسِقُونَ muttasiqūna |
الْمُتَّسِقُونَ al-muttasiqūna |
مُتَّسِقَاتٌ muttasiqātun |
الْمُتَّسِقَاتُ al-muttasiqātu |
| accusative | مُتَّسِقِينَ muttasiqīna |
الْمُتَّسِقِينَ al-muttasiqīna |
مُتَّسِقَاتٍ muttasiqātin |
الْمُتَّسِقَاتِ al-muttasiqāti |
| genitive | مُتَّسِقِينَ muttasiqīna |
الْمُتَّسِقِينَ al-muttasiqīna |
مُتَّسِقَاتٍ muttasiqātin |
الْمُتَّسِقَاتِ al-muttasiqāti |