حاكمیت

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic حَاكِمِيَّة (ḥākimiyya) (or formed like it), from حَاكِم (ḥākim).

Noun

حاكمیت • (hakimiyet)

  1. authority, power, sovereignty
    • 1909, Ali Şahbaz Efendi, Mufassal hukuk-i düvel, page 578:
      واقعا بزده و اكثر ممالك شرقیه‌ده سفرا بر حق حاكمیته مالك اولوب بو حقی بالواسطه یعنی قونسلوسلر معرفتیله اجرا ایدرلر.
      Vakıa bizde ve ekser mamalik-i şarkiyede süfera bir hak hakimiyete malik olub bir hakkı bilvasıta yani konsoloslar marifetile icra ettirirler.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk‎[1], page 500:
      توركیه خلقنك بلاقید و شرط حاكمیتنه صاحب اولدیغنی بر دفعه دها و قطعیتله تكرار ایدییورم.
      Türkiye halkının bila kayd ü şart hakimiyetine sahib olduğunu bir defa daha ve katiyetle tekrar ediyorum.
      (please add an English translation of this quotation)

Descendants

  • Turkish: hakimiyet

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.