آزیق

Ottoman Turkish

Alternative forms

  • آزق (azık, azuk), ازوق (azuk), آزوق (azuk), ازق (azık, azuk), ازیق (azık)

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish ازق (azuq), ازوق (azuq), from Proto-Common Turkic *āzuk, from Sogdian 𐼰𐼹𐼴𐼸 (ʾδwk).

Noun

آزیق • (azık) (definite accusative آزیغی (azığı), plural ازیقلر (azıklar))

  1. food, provisions
    یول آزیغی ― yol azığı ― provisions for a journey
  2. fodder, forage

Derived terms

  • آزیقجی (azıkcı, “forager”)
  • آزیقسز (azıksız, “provisionless”)
  • آزیقلو (azıklı, “supplied with food”)

Descendants

  • Turkish: azık
  • → Armenian: ազըխ (azəx)

Further reading

  • Redhouse, James W. (1890), “آزیق”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 83
  • XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[2] (in Turkish), volume I, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963, page 344
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.