אומר

Hebrew

Root
א־מ־ר (ʾ-m-r)
8 terms

Noun

אומר / אֹמֶר • ('ómerm (plural indefinite אֲמָרִים, singular construct אומר / אֹמֶר־, plural construct אִמְרֵי־) [pattern: קֹטֶל]

  1. (poetic) utterance, word, speech
  2. (poetic) decree, plan, promise

Declension

Declension of אומר / אֹמֶר
isolated forms with possessive pronouns
Number: State: form Person: singular plural
m f m f
singular indefinite אומר / אֹמֶר first אומרי / אׇמְרִי אומרנו / אׇמְרֵנוּ
definite האומר / הָאֹמֶר second אומרך / אׇמְרְךָ אומרך / אׇמְרֵךְ אומרכם / אׇמְרְכֶם אומרכן / אׇמְרְכֶן
construct אומר־ / אֹמֶר־ third אומרו / אׇמְרוֹ אומרה / אׇמְרָהּ אומרם / אׇמְרָם אומרן / אׇמְרָן
plural indefinite אֲמָרִים first אמריי / אֲמָרַי אֲמָרֵינוּ
definite הָאֲמָרִים second אֲמָרֶיךָ אמרייך / אֲמָרַיִךְ אִמְרֵיכֶם אִמְרֵיכֶן
construct אִמְרֵי־ third אֲמָרָיו אֲמָרֶיהָ אִמְרֵיהֶם אִמְרֵיהֶן

References

Verb

אוֹמֵר • (omér)

  1. Masculine singular present participle and present tense of אמר (amár).

See also

Anagrams