крещение

Old East Slavic

Noun

крещение (kreščenijen

  1. alternative spelling of крьщение (krĭščenije)
    • c. 1425, Hypatian Codex[1], page 7:
      А҆ по ꙗ҆рополцѣ. володимеръ. и҆же кнѧжи в кие҆вѣ· и҆же просвѣти ꙁемлю роус҆коую ст҃ымъ крещенїе҆мъ
      A po jaropolcě. volodimerŭ. iže knęži v kijevě· iže prosvěti zemlju ruskuju st:ymŭ kreščenijemŭ
      And after Yaropolk, Vladimer did, who ruled in Kiev, who enlightened the Rusian land with holy christianisation.

Declension

Declension of крещение (soft o-stem)
singular dual plural
nominative крещение
kreščenije
крещении
kreščenii
крещениꙗ
kreščenija
genitive крещениꙗ
kreščenija
крещению
kreščeniju
крещении
kreščenii
dative крещению
kreščeniju
крещениема
kreščenijema
крещениемъ
kreščenijemŭ
accusative крещение
kreščenije
крещении
kreščenii
крещениꙗ
kreščenija
instrumental крещениимь
kreščeniimĭ
крещениема
kreščenijema
крещении
kreščenii
locative крещении
kreščenii
крещению
kreščeniju
крещениихъ
kreščeniixŭ
vocative крещение
kreščenije
крещении
kreščenii
крещениꙗ
kreščenija

References

  • Sreznevsky, Izmail I. (1893), “крьщение”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments]‎[2] (in Russian), volume 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 1305

Russian

Etymology

Inherited from Old East Slavic крьщение (krĭščenije), equivalent to крести́ть (krestítʹ) +‎ -е́ние (-énije)

Pronunciation

  • IPA(key): [krʲɪˈɕːenʲɪje]
  • Audio:(file)

Noun

креще́ние • (kreščénijen inan (genitive креще́ния, nominative plural креще́ния, genitive plural креще́ний)

  1. baptism (Christian sacrament with water)
    боево́е креще́ниеbojevóje kreščénijebaptism of fire
  2. (Church holiday) Epiphany

Declension