ταρβέω

Ancient Greek

From τάρβος (tárbos) +‎ -έω (-éō).

ταρβέω • (tarbéō)

Present: ταρβέω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ταρβέω	ταρβέεις	ταρβέει	ταρβέετον	ταρβέετον	ταρβέομεν	ταρβέετε	ταρβέουσῐ(ν)
	subjunctive	ταρβέω	ταρβέῃς	ταρβέῃ	ταρβέητον	ταρβέητον	ταρβέωμεν	ταρβέητε	ταρβέωσῐ(ν)
	optative	ταρβέοιμῐ	ταρβέοις	ταρβέοι	ταρβέοιτον	ταρβεοίτην	ταρβέοιμεν	ταρβέοιτε	ταρβέοιεν
	imperative		τάρβεε	ταρβεέτω	ταρβέετον	ταρβεέτων		ταρβέετε	ταρβεόντων
		active
infinitive		ταρβέειν
participle	m	ταρβέων
	f	ταρβέουσᾰ
	n	ταρβέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ταρβῶ (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ταρβῶ	ταρβεῖς	ταρβεῖ	ταρβεῖτον	ταρβεῖτον	ταρβοῦμεν	ταρβεῖτε	ταρβοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ταρβῶ	ταρβῇς	ταρβῇ	ταρβῆτον	ταρβῆτον	ταρβῶμεν	ταρβῆτε	ταρβῶσῐ(ν)
	optative	ταρβοίην / ταρβοῖμῐ	ταρβοίης / ταρβοῖς	ταρβοίη / ταρβοῖ	ταρβοῖτον / ταρβοίητον	ταρβοίτην / ταρβοιήτην	ταρβοῖμεν / ταρβοίημεν	ταρβοῖτε / ταρβοίητε	ταρβοῖεν / ταρβοίησᾰν
	imperative		τάρβει	ταρβείτω	ταρβεῖτον	ταρβείτων		ταρβεῖτε	ταρβούντων
		active
infinitive		ταρβεῖν
participle	m	ταρβῶν
	f	ταρβοῦσᾰ
	n	ταρβοῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: τάρβεον (Epic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τάρβεον	τάρβεες	τάρβεε(ν)	ταρβέετον	ταρβεέτην	ταρβέομεν	ταρβέετε	τάρβεον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: τάρβευν (Epic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τάρβευν	τάρβεις	τάρβει	ταρβεῖτον	ταρβείτην	ταρβεῦμεν	ταρβεῖτε	τάρβευν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: τάρβησᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τάρβησᾰ	τάρβησᾰς	τάρβησε(ν)	ταρβήσᾰτον	ταρβησᾰ́την	ταρβήσᾰμεν	ταρβήσᾰτε	τάρβησᾰν
	subjunctive	ταρβήσω, ταρβήσωμῐ	ταρβήσῃς, ταρβήσῃσθᾰ	ταρβήσῃ, ταρβήσῃσῐ	ταρβήσητον	ταρβήσητον	ταρβήσωμεν	ταρβήσητε	ταρβήσωσῐ(ν)
	optative	ταρβήσαιμῐ	ταρβήσαις, ταρβήσαισθᾰ, ταρβήσειᾰς	ταρβήσειε(ν) / ταρβήσαι	ταρβησεῖτον	ταρβησείτην	ταρβησεῖμεν	ταρβησεῖτε	ταρβησεῖεν
	imperative		τάρβησον	ταρβησᾰ́τω	ταρβήσᾰτον	ταρβησᾰ́των		ταρβήσᾰτε	ταρβησᾰ́ντων
		active
infinitive		ταρβῆσαι / ταρβησᾰ́μεν / ταρβησᾰμέναι
participle	m	ταρβήσᾱς
	f	ταρβήσᾱσᾰ
	n	ταρβῆσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τετάρβηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τετάρβηκᾰ	τετάρβηκᾰς	τετάρβηκε(ν)	τεταρβήκᾰτον	τεταρβήκᾰτον	τεταρβήκᾰμεν	τεταρβήκᾰτε	τεταρβήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τεταρβήκω	τεταρβήκῃς	τεταρβήκῃ	τεταρβήκητον	τεταρβήκητον	τεταρβήκωμεν	τεταρβήκητε	τεταρβήκωσῐ(ν)
	optative	τεταρβήκοιμῐ / τεταρβηκοίην	τεταρβήκοις / τεταρβηκοίης	τεταρβήκοι / τεταρβηκοίη	τεταρβήκοιτον	τεταρβηκοίτην	τεταρβήκοιμεν	τεταρβήκοιτε	τεταρβήκοιεν
	imperative		τετάρβηκε	τεταρβηκέτω	τεταρβήκετον	τεταρβηκέτων		τεταρβήκετε	τεταρβηκόντων
		active
infinitive		τεταρβηκέναι
participle	m	τεταρβηκώς
	f	τεταρβηκυῖᾰ
	n	τεταρβηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.