αναζωπύρωση
Greek
Noun
αναζωπύρωση • (anazopýrosi) f (plural αναζωπυρώσεις)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | αναζωπύρωση (anazopýrosi) | αναζωπυρώσεις (anazopyróseis) | |
| genitive | αναζωπύρωσης (anazopýrosis) | αναζωπυρώσεων (anazopyróseon) | |
| accusative | αναζωπύρωση (anazopýrosi) | αναζωπυρώσεις (anazopyróseis) | |
| vocative | αναζωπύρωση (anazopýrosi) | αναζωπυρώσεις (anazopyróseis) | |
| Older or formal genitive singular: αναζωπυρώσεως (anazopyróseos) | |||
Related terms
- αναζωπυρώνω (anazopyróno, “to rekindle”)